Når det går makk i dyra

Dramatisk utfall: Kadaver vil på eit tidspunkt alltid verte angripne av larver, og ein kan ikkje sikkert seie om dette er dødsårsak eller naturen sin måte å rydde opp på. Foto: Vibeke Tømmerberg, Animalia


Beitande dyr er reine idyllen, men idyllen slår sprekker når dyra vert angripne av flugelarvar. Ikkje uvanleg, men smertefullt og dødeleg, om det ikkje vert oppdaga og handtert i tide.


Hildegunn Mugås,
dyrlege ved Hestavangen Dyreklinikk på Voss, og sauebonde.


Det nærmar seg sommar og dyra våre vert sleppte ut på beite. Dei beitar lokalt heime og mange etter kvart i fjellet/utmarka. Dette er ei god tid for både dyr og bønder. For utanforståande er beitande dyr på grønt gras sjølve symbolet på idyll.
Men det er dessverre ikkje alltid idyll. Mykje kan skje når dyr er ute. Eit av dei meir vanlege problema er angrep av flugelarver. På fint heiter det myiasis. Lokalt seier ein at det har «gått makk i dei».
Det som skjer er at spyfluger legg egg, som utviklar seg til små kvite larver. Dei er frå nokre millimeter til om lag ein centimeter lange. Larvene ét dødt vev, men kan også trenge seg inn i friskt kjøt. Tilstanden er sjølvsagt både smertefull og plagsam for det angripne dyret. I mange tilfelle også dødeleg.